حرکات اصلاحی در طب فیزیکی و توانبخشی به مجموعه‌ای از تمرینات و روش‌های حرکتی اطلاق می‌شود که هدف آن‌ها بهبود و ارتقاء عملکرد حرکتی بدن، کاهش درد، پیشگیری از آسیب‌های بیشتر و بهبود کیفیت زندگی بیماران است. این حرکات بر اساس ارزیابی دقیق و شناسایی مشکلات ساختاری و عملکردی بدن طراحی می‌شوند و ممکن است شامل تمرینات کششی، تقویتی، تعادلی، و تمرینات استقامتی باشند.

این حرکات به ویژه برای افراد با مشکلاتی نظیر ناهنجاری‌های اسکلتی-عضلانی، آسیب‌های ورزشی، بیماری‌های مزمن مانند آرتروز، و همچنین پس از جراحی‌های مختلف به منظور بازگشت به فعالیت‌های روزمره و ورزشی مورد استفاده قرار می‌گیرند. هدف اصلی از اجرای این تمرینات بهبود دامنه حرکتی، تقویت عضلات ضعیف، کاهش تنش عضلانی و بهبود هماهنگی و تعادل بدن است.

اهداف حرکات اصلاحی در طب فیزیکی و توانبخشی

حرکات اصلاحی در طب فیزیکی و توانبخشی به مجموعه ای از حرکات و تمرینات گفته می‌شود که با هدف رفع اختلالات حرکتی و بهبود عملکرد بدن انجام می‌شوند. این حرکات دارای ویژگی های زیر هستند:

1. هدف‌دار بودن: هدف این حرکات رفع نواقص و اختلالات حرکتی از قبیل بهبود قدرت، انعطاف‌پذیری، هماهنگی، تعادل و غیره است.

2. اختصاصی‌سازی: برنامه حرکات اصلاحی برای هر فرد منحصر به فرد و متناسب با نیازهای فرد و الگوهای حرکتی خاص او طراحی می‌شود.

3. تدریجی بودن: شدت و مدت اجرای حرکات به تدریج افزایش می‌یابد تا بدن فرد بتواند به تغییرات عادت کند و به سمت بهبود پیش رود.

4. تکرار و زمان‌بندی: اجرای منظم و مداوم این حرکات طی جلسات درمانی و در خانه، نقش مهمی در بهبود عملکرد حرکتی دارد.

5. ترکیب با سایر درمان‌ها: حرکات اصلاحی به طور معمول همراه با سایر روش‌های درمانی مانند فیزیوتراپی، کاردرمانی و … اجرا می‌شوند.

در مجموع، حرکات اصلاحی ابزاری مناسب برای بازتوانی و بهبود عملکرد حرکتی افراد دچار اختلالات مختلف هستند.