سلول‌های بنیادی به سلول‌هایی اطلاق می‌شود که توانایی تبدیل به انواع مختلف سلول‌های تخصصی بدن را دارند و قادر به تقسیم و تولید سلول‌های جدید از طریق تقسیمات سلولی هستند. این سلول‌ها نقش اساسی در رشد و توسعه موجودات زنده، ترمیم بافت‌ها، و حفظ هموستاز بدن ایفا می‌کنند. به طور کلی، سلول‌های بنیادی به دو نوع اصلی تقسیم می‌شوند:

  1. سلول‌های بنیادی جنینی (Embryonic Stem Cells):

    این سلول‌ها از جنین‌های اولیه به دست می‌آیند و به دلیل توانایی تبدیل به هر نوع سلولی در بدن، به عنوان سلول‌های پرتوان (Pluripotent) شناخته می‌شوند. سلول‌های بنیادی جنینی از نظر توانایی تبدیل به سلول‌های تخصصی بسیار منعطف هستند و می‌توانند به انواع مختلف سلول‌های عصبی، عضلانی، خونی و غیره تبدیل شوند.

  2. سلول‌های بنیادی بالغ (Adult Stem Cells):

    این سلول‌ها در بافت‌های مختلف بدن بالغ یافت می‌شوند و به عنوان سلول‌های چندتوان (Multipotent) شناخته می‌شوند. سلول‌های بنیادی بالغ معمولاً به نوع خاصی از سلول‌ها در همان بافت یا ارگان تبدیل می‌شوند و نقش اصلی آن‌ها ترمیم و بازسازی بافت‌های آسیب‌دیده است. به عنوان مثال، سلول‌های بنیادی موجود در مغز استخوان قادر به تولید سلول‌های خونی مختلف هستند.

ویژگی‌های کلیدی سلول‌های بنیادی

  • توانایی خودنوسازی (Self-Renewal): سلول‌های بنیادی می‌توانند از طریق تقسیمات سلولی به صورت مداوم تکثیر شوند و سلول‌های جدیدی تولید کنند که از نظر ویژگی‌های زیستی مشابه سلول‌های اصلی هستند.
  • توانایی تمایز (Differentiation): سلول‌های بنیادی قادر به تبدیل شدن به انواع مختلف سلول‌های تخصصی بدن هستند. این ویژگی به آن‌ها امکان می‌دهد تا در فرایند رشد و توسعه جنینی و همچنین در ترمیم و بازسازی بافت‌های آسیب‌دیده شرکت کنند.
  • انعطاف‌پذیری: سلول‌های بنیادی پرتوان مانند سلول‌های بنیادی جنینی دارای انعطاف‌پذیری بالایی هستند و می‌توانند به هر نوع سلولی در بدن تبدیل شوند. این ویژگی آن‌ها را به ابزارهای قدرتمندی برای تحقیقات پزشکی و درمان بیماری‌ها تبدیل کرده است.