سندروم پیریفورمیس یک اختلال عصبی-عضلانی است که در اثر فشار عضله پیریفورمیس بر عصب سیاتیک ایجاد می‌شود. این عضله که در ناحیه باسن قرار دارد، به چرخش خارجی ران کمک می‌کند. فشار یا اسپاسم این عضله می‌تواند منجر به درد و ناراحتی در باسن و پاها شود. عواملی مانند فعالیت‌های سنگین ورزشی، نشستن طولانی‌مدت، یا آسیب‌های فیزیکی معمولاً نقش مهمی در بروز این بیماری دارند.

این اختلال اغلب با بیماری سیاتیک اشتباه گرفته می‌شود و به همین دلیل نیاز به تشخیص دقیق دارد.سندروم پیریفورمیس یک اختلال قابل‌درمان است که با تشخیص زودهنگام و پیروی از روش‌های درمانی مناسب می‌توان آن را مدیریت کرد. استفاده از روش‌های فیزیوتراپی و تغییر در سبک زندگی، همراه با تقویت عضلات، نقش مهمی در بهبود و پیشگیری از این بیماری دارند.

علائم سندروم پیریفورمیس

علائم این بیماری می‌تواند در شدت و نوع متفاوت باشد. مهم‌ترین نشانه‌های آن شامل موارد زیر است:

  • درد در ناحیه باسن که ممکن است به پایین پا منتشر شود.
  • احساس سوزش یا بی‌حسی در پشت ران یا ساق پا.
  • مشکل در نشستن یا ایستادن طولانی‌مدت.
  • تشدید درد هنگام انجام حرکاتی مثل بالا رفتن از پله‌ها یا چرخش پا.
  • کاهش دامنه حرکتی لگن و پا که ممکن است فعالیت‌های روزانه را مختل کند.

علائم معمولاً در یک طرف بدن ظاهر می‌شوند و شدت آن‌ها بسته به میزان فشار به عصب سیاتیک متفاوت است.

مقاله مفید و کاربردی در مورد مراقبت های بعد از درمان سوزن خشک

علت‌های سندروم پیریفورمیس

این بیماری معمولاً به دلایل مختلفی از جمله آسیب‌های ورزشی، کشیدگی یا اسپاسم عضله پیریفورمیس، و عدم تعادل عضلات لگن ایجاد می‌شود. ورزش‌هایی مثل دویدن یا دوچرخه‌سواری که فشار زیادی به عضله وارد می‌کنند، از عوامل اصلی هستند. همچنین، نشستن طولانی‌مدت، آسیب‌دیدگی مستقیم به ناحیه باسن، یا انجام حرکات اشتباه ورزشی می‌توانند منجر به این سندروم شوند. ضعف عضلات کمربند لگنی یا جابجایی مهره‌های کمر نیز در ایجاد فشار به عصب سیاتیک نقش دارد.

سندروم پیریفورمیس

دلایل ایجاد سندروم پیریفورمیس می‌تواند شامل عوامل مختلفی باشد:

  1. آسیب‌های ورزشی: مانند دویدن، دوچرخه‌سواری، یا ورزش‌های سنگین که به عضله فشار زیادی وارد می‌کنند.
  2. نشستن طولانی‌مدت: این وضعیت باعث انقباض طولانی‌مدت عضله پیریفورمیس و تحریک عصب سیاتیک می‌شود.
  3. آسیب مستقیم به ناحیه باسن: مانند زمین خوردن یا برخورد جسم سنگین به لگن.
  4. ضعف عضلات لگنی: که تعادل عضلات را برهم می‌زند و فشار بر عضله پیریفورمیس را افزایش می‌دهد.
  5. التهاب یا اسپاسم عضله پیریفورمیس در نتیجه فعالیت‌های غیرصحیح یا حرکات اشتباه.

روش‌های تشخیص سندروم پیریفورمیس

تشخیص این بیماری به‌دلیل شباهت علائم با سایر مشکلات عصبی، مانند سیاتیک یا فتق دیسک، چالش‌برانگیز است. پزشکان از روش‌های زیر برای تشخیص استفاده می‌کنند:

  1. معاینه بالینی: پزشک با بررسی علائم و انجام تست‌های فیزیکی مثل تست فایربرگ (FABER) محل درد را شناسایی می‌کند.
  2. تصویربرداری: MRI یا CT اسکن برای رد سایر بیماری‌های مشابه.
  3. نوار عصب و عضله: این تست به بررسی آسیب‌های عصب سیاتیک کمک می‌کند.
  4. تست تزریق بی‌حسی: تزریق داروی بی‌حسی به عضله پیریفورمیس برای ارزیابی تأثیر آن بر کاهش درد.

روش‌های درمان سندروم پیریفورمیس

درمان این بیماری به دو دسته روش‌های غیرجراحی و جراحی تقسیم می‌شود:

روش‌های غیرجراحی:
  1. فیزیوتراپی: تمرینات تقویتی و کششی برای کاهش اسپاسم عضله و بهبود دامنه حرکتی.
  2. داروهای ضدالتهابی: مانند ایبوپروفن یا ناپروکسن برای کاهش التهاب و درد.
  3. تزریق استروئید یا بی‌حس‌کننده موضعی: برای کاهش درد و التهاب در موارد شدید.
  4. ماساژ درمانی: کمک به کاهش تنش عضله پیریفورمیس با ماساژ درمانی.
  5. استفاده از کیسه یخ یا گرم: یخ برای کاهش التهاب و گرما برای کاهش اسپاسم عضله.
روش‌های جراحی:

در مواردی که درمان‌های غیرجراحی مؤثر نباشند، از جراحی برای آزادسازی عضله پیریفورمیس یا کاهش فشار به عصب سیاتیک استفاده می‌شود.

روش درمانی سوزن خشک یا درای نیدیلینگ بهترین روش درمانی برای سندروم پیریفورمیس

درای نیدیلینگ (Dry Needling) یا سوزن خشک یکی از بهترین روش‌های درمانی برای سندروم پیریفورمیس است که به کاهش درد و اسپاسم عضلات کمک می‌کند.

این روش شامل وارد کردن سوزن‌های نازک به نقاط ماشه‌ای (Trigger Points) یا محل اسپاسم عضلات است. هدف اصلی، آزادسازی تنش عضله پیریفورمیس و بهبود گردش خون در ناحیه است. این تکنیک توسط متخصصان فیزیوتراپی انجام می‌شود و در کنار سایر روش‌ها مثل فیزیوتراپی و تمرینات کششی، به تسریع روند بهبودی و کاهش علائم سندروم کمک می‌کند.

پیشگیری از سندروم پیریفورمیس

برای جلوگیری از بروز این بیماری، باید به موارد زیر توجه کرد:

  • تقویت عضلات لگن: با تمرینات ورزشی مناسب.
  • اجتناب از نشستن طولانی‌مدت: و تغییر موقعیت مداوم در طول روز.
  • استفاده از تکنیک‌های صحیح ورزشی: در فعالیت‌های بدنی سنگین.
  • تمرینات کششی منظم: برای حفظ انعطاف‌پذیری عضلات.

درمان سندروم پیریفورمیس در تبریز توسط پزشک متخصص

درمان سندروم پیریفورمیس در تبریز توسط دکتر علی نیرومند، متخصص طب فیزیکی و توانبخشی، با روش‌های نوین و علمی انجام می‌شود.

در کلینیک دکتر نیرومند در تبریز، بیمار پس از معاینه دقیق، از روش‌هایی مانند فیزیوتراپی تخصصی، درمان های دستی، سوزن درمانی با درای نیدیلینگ و تزریق‌های درمانی بهره‌مند می‌شود.

این روش‌ها به کاهش درد و اسپاسم عضلات و همچنین بهبود عملکرد عصب سیاتیک کمک می‌کنند. با استفاده از تجهیزات پیشرفته و برنامه‌های تمرینی فردی، درمان مؤثر و ماندگاری ارائه می‌شود که بهبودی سریع بیمار را تضمین می‌کند.

 پنل نوبت دهی متخصص طب فیزیکی جهت مشاوره و ویزیت

 شماره تلفن ۰۴۱۳۳۸۴۰۳۶۵ جهت ارتباط و وقت ویزیت سندروم پیریفورمیس

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *


6 × هفت =